رفتار سازمان ملل در جنگ ایران و عراق و فرآیند صدور قطعنامه 598
1ـ مروری بر تعداد قطعنامه های صادر شده توسط شورای امنیت سازمان ملل:
الف) قطعنامه 479 در 28 سپتامبر 1980 مطابق با 6 مهر 1359. هـ ش.
این قطعنامه از ایران و عراق می خواهد که از هر گونه کاربرد بیشتر زور خودداری کنند و مناقشه ی خود را از راه های مسالمت آمیز و طبق اصول عدالت حل کنند.
از کشورهای دیگری خواهد که از هر اقدامی که منجر به گسترش بیشتر برخورد است خودداری کنند. این قطعنامه در ششمین روز آغاز حمله عراق به ایران صادر شد و در آن از لفظ «وضعیت» استفاده گردید.
در این قطعنامه سخنی از آتش بس و یا ترک اشغالگران از خاک ایران به میان نیامد.عراق این قطعنامه را بلافاصله پذیرفت ولی ایران اعلام کرد تا زمانی که نیروهای ارتش بعثی خاک ایران را ترک نکنند این قطعنامه قابل قبول نیست.
ب) قطعنامه 514 در 12 جولای 1982 مطابق با 23 تیرماه 1361 هـ . ش
این قطعنامه زمانی تصویب می شود که آزاد سازی بسیاری از مناطق تحت اشغال در عملیات ثامن الائمه و به ویژه عملیات های فتح المبین و بیت المقدس شرایط سیاسی ـ نظامی را تحت الشعاع قرار داده بود.
این قطعنامه خواستار آتش بس و خاتمه ی فوری کلیه عملیات نظامی و عقب کشیدن نیروها به مرزهای شناخته شده بین المللی است در این قطعنامه سخنی در مورد معرفی متجاوز و آغازگر جنگ و تنبیه او نبود. و در آن برای نخستین بار از برقراری آتش ب و تشکیل نیروی پاسدار صلح سخن به میان آمد.
